Philip van Waning is Data Partner Manager en breekt een lans voor het gebruik van een flinke dosis externe data voor een gezonde verzekeringsportefeuille.
Het lijkt al weer lang geleden dat je verzekeringen afsloot via de vertrouwde assurantieadviseur, iemand waarbij al meerdere verzekeringen liepen en waar je weinig hoefde uit te leggen over de omstandigheden thuis of van het bedrijf. De adviseur kende zijn pappenheimers en nam het opgebouwde inzicht in woonomgeving, verzekeringsverleden en bijzondere risico’s mee in het uiteindelijk aanbod voor een polis. Waar nodig informeerde hij nog even naar de situatie op het werk of de zorgen om de puberende zoon. Met andere woorden: een prima eerste risico-inschatting.
In dat acceptatieproces is veel meer afstand gekomen: de adviseurs komen nog zelden bij mensen thuis en veel consumenten regelen liever hun zaken via het internet. Maar als je de aanvragers van een polis niet meer even recht in de ogen kan kijken, hoe maak je dan toch een goede inschatting van het risico dat je binnenhaalt? Natuurlijk zijn risico’s inherent aan verzekeren maar moeten letterlijk en figuurlijk wel zo goed mogelijk op waarde worden geschat voor een gezond rendement op een verzekeringsportefeuille.
Informatie uit externe bronnen kan een completer beeld geven en daarmee een acceptatie, afwijzing of eventuele aangepaste voorwaarden goed en verantwoord onderbouwen.
Hoe werkt het?
Als we spreken over externe data dan gaat het bijvoorbeeld over informatie uit een handelsregister, de betaalmoraliteit of het betaalgedrag en het schadeverleden maar ook over demografische gegevens en voertuiginformatie.
Moet je standaard externe data opvragen bij iedere aanvraag? Die keuze is natuurlijk aan de verzekeraar maar in de praktijk wordt vaak de afweging gemaakt of de iets hogere handlingkosten verantwoord zijn ten opzichte van het mogelijke risico en de hoogte van eventuele claims.
Privacy
Het mogen gebruiken van externe data ligt per land verschillend. Ruwweg kun je stellen dat van noord naar zuid in Europa de privacywetgeving strenger wordt en het gebruik van externe data gevoeliger ligt. In Scandinavische landen is een kredietcheck vrij eenvoudig, in Noorwegen en Zweden zijn zelfs de belastingaangiftes openbaar. Transparantie gaat hier boven privacy. In Midden- en Zuid-Europa is de bescherming van de consument strikter. Binnen de internationale omgeving waar FRISS in opereert, krijg wij vaak met deze verschillen te maken. Hierbij zoeken wij altijd naar een optimale inzet per situatie en houden we ons vanzelfsprekend in alle landen aan de geldende wet- en regelgeving.
Bestaande verzekeringsportefeuille
Iedere verzekeraar is terecht heel zuinig op de informatie over de eigen klanten. Veel is bekend over hun bezit, de waarde daarvan, hoe lang iemand al eigenaar is en welke claims er zijn geweest in de afgelopen periode. Bij de aanvraag voor een nieuwe verzekering kan externe data het beeld aanvullen. Denk daarbij aan bijvoorbeeld kredietwaardigheid, de historie van een nieuw te verzekeren object (zoals een auto) of de claimhistorie bij andere verzekeraars. Het zou zo maar kunnen dat de voorbeeldige klant met een inboedelverzekering ergens anders een heel ander verleden heeft opgebouwd met zijn autoverzekering, inclusief dubieuze schadeclaims.
Of neem de ondernemer die misschien privé een goede klant is met een auto- en reisverzekering, maar bij de aanvraag van een brandverzekering voor zijn onderneming een zwakke kredietscore blijkt te hebben en daarmee de kans op wanbetaling en snel claimen hoog is.
Nieuwe klanten
Voor aanvragen door nieuwe klanten zijn externe bronnen misschien nog wel belangrijker om tot een goede beoordeling te kunnen komen. Met vrij algemene gegevens kunnen de verstrekte gegevens van de aanvraag al worden aangevuld tot een completer beeld. Dat kan informatie zijn over een voertuig, een kredietcheck of demografische gegevens over de woonomgeving zoals urbanisatiegraad, inbraakcijfers of type woningen in een wijk. Vaak niet genoeg om definitieve conclusies te trekken maar wel richtinggevend voor verdere communicatie met de aanvrager en voor het afwegen van de risico’s.
Eerlijk is eerlijk: soms hebben externe gegevens wel direct invloed op de af te sluiten polis. Denk daarbij aan producten waarbij de postcode mede de hoogte van de premie bepaalt: daar is door verzekeraars een duidelijke keuze gemaakt voor een helder en kort acceptatieproces met een bepaalde prijs-risicoverhouding.
Kettingreactie en marketing
Alle verkregen informatie komt terecht in de database van de verzekeraar en voegt waarde toe aan de interne informatie met meer informatie over de klanten maar ook over eventuele afwegingen bij het afsluiten van polissen. Voor verzekeraars is dit een schat aan informatie waarbij zij inzicht krijgen in de mogelijkheden voor cross-sell en welke aanbiedingen het beste aansluiten bij de klanten.
Vitamine E voor de Database
Al met al reden genoeg om regelmatig een portie vitamine E van externe data te gebruiken bij de acceptatieprocessen. Dat helpt bij het gezond maken en houden van de verzekeringsportefeuille met een juiste balans in de risicoafdekking. Daar varen zowel verzekeringsmaatschappij als consumenten uiteindelijke het beste bij.
